Με
ιδιαίτερη προσοχή αλλά και σεβασμό
καλωσόρισαν οι μαθητές και οι δάσκαλοι
της ΣΤ΄τάξης του σχολείου μας τους
ηλικιωμένους του ΚΑΠΗ Φορτέτσας
συνεχίζοντας και ανανεώνοντας έτσι τη
σχέση αγάπης που έχει αναπτυχθεί τα
τελευταία χρόνια με την «τρίτη ηλικία»
.
Ο
κος Γιώργος, η κα Μαρία, η κα Χαρά αλλά
και κάθε παππούς και γιαγιά, μας μετέφεραν
με τον δικό τους χαρακτηριστικό τρόπο
χρόνια πίσω, στα παιδικά τους χρόνια,
και μοιράστηκαν μαζί μας τις εμπειρίες
τους σχετικά με τις εκδηλώσεις του
Τριωδίου. Μας εξήγησαν πώς το κάθε παιδί
με την εφευρετικότητα του προσπαθούσε
να δημιουργήσει τη δική του αποκριάτικη
στολή και να ντυθεί «μασκαράς». Σημασία
γι’αυτούς δεν είχε αυτή καθαυτή η στολή
αλλά η συνάντηση της παρέας, όλων των
παιδιών της γειτονιάς, του χωριού και
να ξεκινήσουν την περιήγηση όλοι μαζί:
ο γέρος, η γριά, ο ζητιάνος, ο κουτσός, ο
χαζός, ο γαμπρός, η νύφη, ο αρκουδιάρης,
… από σπίτι σε σπίτι μοιράζοντας
απλόχερα χαρά και γέλιο με τα ευτράπελά
τους, όπως άλλωστε το καλούσαν οι μέρες.
Ακούγοντάς
τους, διακρίναμε την παιδικότητα της
γενιάς εκείνης, την ανέμελη αλλά
ευτυχισμένη παρά τις στερήσεις ζωή τους
και αναρωτιόμαστε αν τα δικά μας παιδιά
με την καινούρια αποκριάτικη στολή τους
κάθε χρόνο, με τα μπαλνταφάν και τα πάρτι
βιώνουν την παιδικότητα, την ευτυχία
και την ανέμελη ζωή που οφείλουμε σ΄
αυτά!
Στη
συνέχεια μας παρουσίασαν το θεατρικό
δρώμενο «Τα Ξεφτέρια», περιγράφοντας
σκηνές της μαθητικής τους ζωής από το
21ο Δημοτικό Σχολείο Φορτέτσας
της εποχής εκείνης, διακωμωδώντας τη
σχολική ζωή. Κλείνοντας μας τραγούδησαν
αποκριάτικα τραγούδια και όλοι μαζί
μαθητές, δάσκαλοι και παππουδογιαγιάδες
χορέψαμε στις μελωδίες του λαουτιέρη
κ. Βασιλάκη.
Σε
αυτούς τους υπέροχους αλλά απλούς
ανθρώπους, που έχουν μάθει να χαίρονται
και να απολαμβάνουν το καθετί, σ΄αυτούς
που μας έμαθαν τις αξίες και τα ιδανικά
της ζωής, μας έμαθαν να αγαπάμε και να
εκτιμούμε τα απλά και καθημερινά, σ΄
αυτούς που μας χάρισαν την ίδια τη ζωή,
εκφράζουμε την ΑΓΑΠΗ και το ΣΕΒΑΣΜΟ
μας.
Χαχλάκης
Γιάννης
