Πραγματοποιήθηκε
την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014, στις 6.30μ.μ., στο 37ο Δημοτικό
Σχολείο Ηρακλείου, συνάντηση γονέων των
τμημάτων Γ3 και Ε3 του σχολείου μας καθώς και γονέων από το Δημοτικό Σχολείο Φορτέτσας (21ο).
Στη συνάντηση αυτή ενημερώθηκαν οι γονείς από την κ. Τσαφή Γεωργία, κοινωνική λειτουργό του ΚΕΣΑΝ (Κέντρο Πρόληψης Ηρακλείου)
για το πρόγραμμα πρόληψης της επιθετικότητας και του σχολικού εκφοβισμού, με
τίτλο «Το σπίτι των παιδιών», το οποίο έχει ήδη αρχίσει να υλοποιείται πιλοτικά
από 12 τμήματα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στο νομό. Οι εκπαιδευτικοί των τμημάτων
αυτών παρακολούθησαν σεμινάρια επιμόρφωσης από το ΚΕΣΑΝ σε συνεργασία με τις
Σχολικές Συμβούλους 4ης,5ης και 9ης
περιφέρειας Ηρακλείου και θα έχουν σταθερή εποπτεία από τους παραπάνω φορείς
μέχρι την ολοκλήρωση του Προγράμματος ή και την επέκτασή του.
Η επιθετικότητα και ο εκφοβισµός είναι προβλήματα που
εµφανίζονται από παλιά
στο χώρο των σχολείων και απασχολούν
αυτούς που πρωταγωνιστούν στη σχολική ζωή. Αντικατοπτρίζουν από την άλλη την πραγματικότητα
που επικρατεί στην κοινωνία και, όπως είναι αναμενόμενο, σε περιόδους κρίσης
επιδεινώνονται. Οι σύγχρονες κοινωνικές συνθήκες στην περίοδο της κρίσης
οξύνουν το φαινόµενο, καθώς το φαινόμενο της βίας αφορά στην καθηµερινότητα
παιδιών και οικογενειών, γεγονός που ενισχύεται και από το ρόλο των ΜΜΕ.
Η ενασχόληση του σχολείου µε το θέµα
της επιθετικότητας και του εκφοβισµού, όπως επιβεβαιώνεται και από τα προαναφερόμενα
δεδομένα, επιβάλλεται τόσο στην κατεύθυνση της πρόληψης όσο και της αντιμετώπισης.
Η
πρόληψη της επιθετικότητας απαιτεί µια συνολική προσέγγιση, που θα
κινητοποιεί το σχολείο και την
ευρύτερη κοινότητα. Είναι απαραίτητο τέτοιου τύπου
προσπάθειες να απευθύνονται όχι µόνο στα θύµατα και τους επιτιθέµενους, αλλά
επίσης στην οικογένεια, στο σχολείο και στους εκπαιδευτικούς, καθώς και στην
οµάδα των συνομηλίκων που γίνονται παρατηρητές τέτοιων σκηνών.
Οι εκπαιδευτικοί παίζουν σημαντικότατο
ρόλο, καθώς είναι
αυτοί που οφείλουν να διασφαλίζουν το κλίµα και την πολιτική του σχολείου και
να λειτουργούν σαν φορείς πρόληψης. Χρειάζεται να επιμορφωθούν, προκειµένου να
µπορούν να υποστηρίξουν τους µαθητές τους για την αντιµετώπιση τέτοιων
καταστάσεων και προβληµάτων.
Από την
άλλη πλευρά, καθοριστικός είναι ο ρόλος
της οικογένειας. Είναι απαραίτητο να ευαισθητοποιηθούν οι γονείς γύρω από
το θέµα του εκφοβισµού και να βοηθηθούν να αναγνωρίσουν την επιρροή που ασκεί η
δική τους συµπεριφορά στην επιθετικότητα των παιδιών, ώστε να µπορέσουν µέσω
της διαπαιδαγώγησης να προλάβουν την ανεξέλεγκτη επιθετική συµπεριφορά.
Σε αυτήν
τη μεγάλη προσπάθεια χρειάζεται να συμβάλλουν
και οι υπάρχουσες κοινωνικές υπηρεσίες. Σχολεία και υπηρεσίες χρειάζεται να
δημιουργήσουν γέφυρες επικοινωνίας, συνεργασίας και δικτύωσης, για να µπορέσουν
να υποστηρίξουν δασκάλους, µαθητές και γονείς µε παρεµβάσεις πρόληψης και να
λειτουργήσουν συµβουλευτικά προς τα παιδιά, που εµπλέκονται σε τέτοιου τύπου καταστάσεις
και τις οικογένειες τους.
Ένα
πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της επιθετικότητας δεν υπόσχεται να εξαφανίσει
την επιθετικότητα, ο στόχος είναι να
βοηθήσει τα παιδιά να αναγνωρίσουν τις αντιλήψεις τους για την επιθετικότητα,
να βρουν άλλους τρόπους έκφρασης των συναισθημάτων τους, να καλλιεργήσει την
ενσυναίσθηση των παιδιών για τους άλλους και να εμπνεύσει μιαν ατμόσφαιρα
ομαδικότητας και ενδιαφέροντος.
