Στο πλαίσιο του εορτασμού της Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού, έχουμε
σήμερα τη χαρά να έχουμε κοντά μας τον
παραολυμπιονίκη αθλητή αλλά και τον
αγωνιστή και αγωνιζόμενο άνθρωπο, Μανόλη
Στεφανουδάκη. Η επιτυχής προσπάθεια
φέτος στους αγώνες της Βραζιλίας, που
τον έφερε στην πρώτη θέση και του χάρισε
το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο, φαίνεται
ότι δεν ήταν η πρώτη. Σημαντική, ήταν η
μέγιστη προσπάθεια Ζωής που ο σημερινός
μας καλεσμένος κατέβαλε για να σταθεί
αγέρωχος μπροστά στον Ψηλορείτη και να
του πει πως το ύψος και το βάθος της
ψυχής μετράει, σαν η μοίρα διαλέγει το
αναπόφευκτο.
Παρατηρώντας
τη διαδρομή του ως αθλητή, εύκολα
καταλήγει κάποιος στο συμπέρασμα ότι
το πρόσφατο ολυμπιακό μετάλλιο και η
ανάδειξή του στο άθλημα του ακοντισμού
ήταν το όχημα,
μέσω του οποίου ο κύριος Στεφανουδάκης
θέλησε να κοινωνήσει σε μικρούς και
μεγάλους τις βασικές αρχές και αξίες
που τον οδήγησαν στην επιτυχία. Επιτυχία,
που δεν συνέχεται με την προσωπική
ανάδειξη και αναγνωρισιμότητα αλλά με
τις ποιότητες που πρέπει να διαθέτει ο
σύγχρονος άνθρωπος για να νικήσει στον
στίβο, της κάποιες φορές δυσκολότερης,
ζωής.
Για
όλους εμάς, που λειτουργούμε στον χώρο
της εκπαίδευσης, το παράδειγμα του
Μανόλη Στεφανουδάκη μας διδάσκει, πως
μέσα μας πρωτεύουσα θέση και μείζονα
σημασία θα πρέπει να έχει ο οραματισμός
και η προσπάθεια. Με γνώμονα το τετράπτυχο
ονειρεύομαι,
στοχεύω, προσπαθώ, πετυχαίνω,
ο ολυμπιονίκης μας, έδειξε ότι ο αγώνας
για να πραγματοποιήσουμε τους στόχους
μας είναι σκληρός και προσωπικός αλλά
η επιτυχία άξια και λυτρωτική.
Ο
Μανόλης Στεφανουδάκης, ορμώμενος από
τη Γαλιά του δήμου Μοιρών, έμαθε το
πλάτεμα του νου και της ψυχής από την
πεδιάδα της Μεσαράς, που σκορπίζει
γεννήματα κι έθρεψε τον νου με τους
μύθους του Σαρπηδόνα της Φαιστού, δυο
βήματα πιο κάτω.
Από
αυτές τις ρίζες ποτισμένος, γεμάτος από
τον αέρα της θάλασσας του Λιβυκού αλλά
και έμπλεος τρυφερότητας για την κόρη
του Γεωργία, δε θα μπορούσε να υποκύψει,
όταν τα πόδια αδύναμα μετά από τροχαίο,
τον καθήλωσαν στο αμαξίδιο ενώ τα φτερά
της ψυχής τον ανέβασαν στο βάθρο του
προσωπικού αγώνα και της προσήλωσης
στο ευ αγωνίζεσθαι.
Μανόλη,
σε ευχαριστούμε!
